گاهی که به ناگاه گذر میکند از راه
با طرز وقاری که برش کوه شود، کاه

خورشید فراروی وی و پشت سرش ماه
جز این نبود منزلت دختر یک شاه

ای کوفه به خاطر بسپار این عظمت را  ....

حسین رستمی

عمه جان .. عمه جان سادات ...

خوب میتوانم بفهمم ...نبودتان چه قدر میتواند کمر خم کند ...

و اصلا چه هانمیشود بعد از اینکه عمه ای برود ...

و آرزوی دیدارش بر برادر زاده اش بماند ...

امسال اولین سالی است که ..بی عمه شده ام ...