این روز ها مدام یاد مدرسه میافتم :)
از همین اوایل اسفند شروع میکردیم پچ پچ های نیامدن آخر اسفند را .. هرچه هم که بزرگتر میشدیم :) مثلا خیلی قوی تر بودیم پس کلا برای یک هفته برنامه میریختیم :)
نجواهایش هنوز یادم هست :
-من که نمیام .... چیه بابا از اول مهر تا حال نفس نتونستیم بکشیم ...(داش مشتی کلاس)
- من دوست دارم بیاما ولی بلیطمون برای یالقوز آباد افتاده 23 اسفند :))) ( از اون اعصاب خورد کنای فیگوری )
- من تابع جمعم :) (پایه های کلاس)
- من مامانم نمیذارن ... باید بیام (این مورد شخص شخیص خودم هستم :))) چون والده مدیر مدرسه بودند تا 28 ام باید کلاسا رو میرفتم :| )
- من میخوام بیام ... ازدرس نزنید ما میایم ما ( خرخون هااااااااا :(((( حیف که رفیق فابام بودن وگرنه به ملکوت اعلا پیوندشون میدادم :))) )
- بچه ها امضا کنین نمیاین ... الان بگین نمیاین بعدا بیاین کشتمتوناااا (داش مشتی ها)
یادش بخیر چه قدر خوب و دوستداشتنی بود :)