شد سه سال ...
سه سال متوالی نو عید ...
همین که شما رفتید ... دنیا برای همه تنگ شد ...
و دانه به دانه رفتند از کنارمان ... خدا بخیر بگذراند ۹۳ را...
خداکند ۹۴ دیگر نوعید نداشته باشیم ...
در ضمن
جای خالیتان ...
مثل همیشه ...
توی ذق میزند ... ولی دیگر ما یاد گرفتیم تظاهر به فراموشی را ...
یا اینکه کجا میشود راحت و آسوده گریست بی آنکه کسی بفهمد ...
همه مان مخفی میکنیم دلتنگی هایمان را ...
و همه مان هم حسابی دلتنگیم ...
یک مشت خاک