این روز ها مدام یاد مدرسه میافتم :)

از همین اوایل اسفند شروع میکردیم پچ پچ های نیامدن آخر اسفند را .. هرچه هم که بزرگتر میشدیم :) مثلا خیلی قوی تر بودیم پس کلا برای یک هفته برنامه میریختیم :)

نجواهایش هنوز یادم هست : 

-من که نمیام .... چیه بابا از اول مهر تا حال نفس نتونستیم بکشیم ...(داش مشتی کلاس)

- من دوست دارم بیاما ولی بلیطمون برای یالقوز آباد افتاده 23 اسفند :)))    ( از اون اعصاب خورد کنای فیگوری )

- من تابع جمعم :) (پایه های کلاس)

- من مامانم نمیذارن ... باید بیام (این مورد شخص شخیص خودم هستم :))) چون والده مدیر مدرسه بودند تا 28 ام باید کلاسا رو میرفتم :| )

- من میخوام بیام ... ازدرس نزنید ما میایم ما ( خرخون هااااااااا :((((  حیف که رفیق فابام بودن وگرنه به ملکوت اعلا پیوندشون میدادم :)))  )

- بچه ها امضا کنین نمیاین ... الان بگین نمیاین بعدا بیاین کشتمتوناااا (داش مشتی ها) 

یادش بخیر چه قدر خوب  و دوستداشتنی بود :)